Hepimizin hayatı aslında bir puzzle gibi düşündüm az önce.Hemen bloğumla düşüncelerimi
paylaşmak istedim.
Çok parçalı bir puzzle verildiğini düşünün size.O puzzle yaparken parçaların önceliğini biz seçeriz.Yani hangi parçayı önce alacağımız ilk nereye deneyeceğimiz bize kalıyor.Bir parça alıp beş on yere deneyip
olmuyorsa onu bırakıp başka parça alırız.Kimi zaman bunalırız bırakmak isteriz.Kimi zaman sıkılırız sonra devam ederiz deriz.Bazı parçaları arka arkaya koyduğumuzda ve güzel birşey çıkacağına inandığımızda heyecanlanır bir an önce tamamlamak isteriz onu ,hayalini kurarız,çerçeveletip duvarıma asarım ya da sevdiğim birine hediye ederim diye.
Aynı hayat gibi ,aldığımız kararlarla şekillendiriyoruz hayatımızı,bu kararları almak,getirdiklerini yaşamak kimi zaman çok zor,sıkıcı,bunaltıcı kimi zaman çok harika,süprizlerle dolu,heyecan ve mutluluk verici.Ama seçim yapmadan karar vermeden olmuyor.Karar verip puzzleda bir parçayı yerleştirince ona yakın diğer parçalarda yavaş yavaş şekilleniyor,birbirine uzak parçalar yakınlaşmaya başlıyor.Yavaşça şekilleniyor puzzle ve ortaya çıkan sonucu beğeniyoruz çünkü ona emek verip biz yaptık.
Hayatımın puzzle ında bazı parçaları koydum,zorlu,kolay,stresli,rahat yollardan geçerek koydum,kararlar alıp sonuçlarının getirdiklerini yaşadım şimdi boş yerlere parçalarını koymaya devam ediyorum.Ama bir parçayı koymak bile çok değerli doğru parçaysa eğer puzzle ı kolaylaştıracak değerli bir parçaysa eğer sonuca gide yolda ne büyük bir adım ama değilse de onu alıp doğru parçayı bulmak için çabalamaya devam.
Hep devam,çünkü devam etmezsem puzzle ı boş bırakırsam yarısı dolu yarısı boş bir puzzle ne kadar güzel olabilirki?Çerçeveletip duvara asmaya değer mi ?Tamamlarsam ne olursa olsun,ne kadar zor olursa olsun sonuç olarak benim hayatım,her parçası değerli...
Bu kadar yeter galiba çünkü yazdıkça bin parçalı puzzle gibi karmaşıklaşıyor yazdıklarım;aynı hayat gibi :)
28 Mayıs 2012 Pazartesi
24 Mayıs 2012 Perşembe
hayaller,umutlar,inançlar ...
Umudunu kaybetme ,hayallerini canlı tutmaya devam et ...
"yaaa tabi çok da kolaydı " dediğinizi duyabiliyorum...
ama inanın değil...bir de sizi koruyan meleklerinize inanın .
Benim için hayatta dönüm noktaları vardır,hepsini yazmıycam ,zamanı var:)
Ama TEA&POT önemli bir dönüm noktası.Bir kafemiz oldu,işletmecilik konusunda pişiyorum bunlar da çok güzel ama asıl dönüm nokatası,benim içimdeki değişiklikler...
Daha pozitif,daha umutlu,umudunu kolay kolay kaybetmeyen biri oluyorum.Bizi koruyan meleklerimize inanıyorum ve şükrediyorum.Onların yanımızda olduğunu bilmek düşe kalka da olsa yola devam etmemizi sağlıyor.Ufkum genişliyor,35 yaşımda bunları yaşamak süper.Çünkü kısıtlı imkanlarda çalışarak hiç birimiz bunu yapamıyoruz.10 yıl özel sektörde çalıştım ama ne kadar bir şeyler katmak istesem çalışma ortamında hep olumsuzluklar oldu.Çünkü kimse senden yaratıcılık beklemiyor senin bir görevin var bu görevi en iyi şekilde yerine getirmen gerek.Sabah gel akşam git,işini yap,maaşını al...Mecburuz çünkü,sürdürmemiz gereken bir hayatımız ve sorumluluklarımız var.Hep şükrediyorum böyle bir şansımız olduğu ve tüm riskleriyle kendimizi iş hayatına attığımız için.Elbetteki çok zor....
Ama bugün öyle birgün yaşadıkki umut,hayal,melekler,kafa karışıklığı,karar verilmesi gerekn bir sürü konu,ve karar verildikten sonra o kararın yaşattıkları,tüm hayatımızın özetini bazen birgün içerisinde yaşayabiliyoruz yani.Hayatım
bir film şeridi gibi gözümün önünden geçti derler ya bugünüm de bir film şeridi gibi geçiyor gözümün önünden şimdi...
hem komik hem stresli hem şaşırtıcı hem hem hem ....
Ama şundan eminimki meleklerimiz bizi koruyor,bize işaretler gönderiyor,bizi uyarmak için,korumak için...
Seviyorlar bizi ...Şu surata bakın ,resmim yok ama siz tahmin edin artık :))))
Hiç sevilmeyecek bir surat mı :))
Bi meleğimin kim olduğunu biliyorum,keşke şöyle sadece bir beş dakikalığına hayat dursa,ben durmasam ama o melek gelse ve sadece beş dakika boyunca sımsıkı sarılıp kalsak.Konuşmasak,sadece sarılsak,kokusunu depolasam ,öyle iyi gelirki ,bir 35 yıllık daha enerji olur bana ,öyle bir depolarım ki,
sımsıkı kaparım o deponun kapaklarını hiçbir yere kaçmasın diye....
Umutlu,melekli günler olsun hepimiz için...
"yaaa tabi çok da kolaydı " dediğinizi duyabiliyorum...
ama inanın değil...bir de sizi koruyan meleklerinize inanın .
Benim için hayatta dönüm noktaları vardır,hepsini yazmıycam ,zamanı var:)
Ama TEA&POT önemli bir dönüm noktası.Bir kafemiz oldu,işletmecilik konusunda pişiyorum bunlar da çok güzel ama asıl dönüm nokatası,benim içimdeki değişiklikler...
Daha pozitif,daha umutlu,umudunu kolay kolay kaybetmeyen biri oluyorum.Bizi koruyan meleklerimize inanıyorum ve şükrediyorum.Onların yanımızda olduğunu bilmek düşe kalka da olsa yola devam etmemizi sağlıyor.Ufkum genişliyor,35 yaşımda bunları yaşamak süper.Çünkü kısıtlı imkanlarda çalışarak hiç birimiz bunu yapamıyoruz.10 yıl özel sektörde çalıştım ama ne kadar bir şeyler katmak istesem çalışma ortamında hep olumsuzluklar oldu.Çünkü kimse senden yaratıcılık beklemiyor senin bir görevin var bu görevi en iyi şekilde yerine getirmen gerek.Sabah gel akşam git,işini yap,maaşını al...Mecburuz çünkü,sürdürmemiz gereken bir hayatımız ve sorumluluklarımız var.Hep şükrediyorum böyle bir şansımız olduğu ve tüm riskleriyle kendimizi iş hayatına attığımız için.Elbetteki çok zor....
Ama bugün öyle birgün yaşadıkki umut,hayal,melekler,kafa karışıklığı,karar verilmesi gerekn bir sürü konu,ve karar verildikten sonra o kararın yaşattıkları,tüm hayatımızın özetini bazen birgün içerisinde yaşayabiliyoruz yani.Hayatım
bir film şeridi gibi gözümün önünden geçti derler ya bugünüm de bir film şeridi gibi geçiyor gözümün önünden şimdi...
hem komik hem stresli hem şaşırtıcı hem hem hem ....
Ama şundan eminimki meleklerimiz bizi koruyor,bize işaretler gönderiyor,bizi uyarmak için,korumak için...
Seviyorlar bizi ...Şu surata bakın ,resmim yok ama siz tahmin edin artık :))))
Hiç sevilmeyecek bir surat mı :))
Bi meleğimin kim olduğunu biliyorum,keşke şöyle sadece bir beş dakikalığına hayat dursa,ben durmasam ama o melek gelse ve sadece beş dakika boyunca sımsıkı sarılıp kalsak.Konuşmasak,sadece sarılsak,kokusunu depolasam ,öyle iyi gelirki ,bir 35 yıllık daha enerji olur bana ,öyle bir depolarım ki,
sımsıkı kaparım o deponun kapaklarını hiçbir yere kaçmasın diye....
Umutlu,melekli günler olsun hepimiz için...
7 Mayıs 2012 Pazartesi
ne gün ama ...
hani deriz ya hayat acısıyla tatlısıyla geçiyor işte diye...bugün ben de bir sürü duyguyu bir günde yaşadım.Üzüntü,keder,çaresizlik,heyecan,sevinç,şok eden olaylar ...yani 1 saat içinde hem çok sevinip hem de üzüldüğüm oldu.nasıl bir şey bu?peki akşam günüm nasıl geçti diye sorsam kendime,ne derim.
yani bir gün dersin ki günüm güzel geçti,ya da kötüydü,stresliydi,sıkıcıydı,özetleyici cevaplar...ama bugün ben ne desem hiç bilemiyorum gerçekten de...şu anda bile içimde bir sürü ses konuşuyor,kimi gülüyor,kimi somurtuyor,bir yanım umutlu,bir yanım yaaa niye böyle oluyor diye karamsar..Hani yoğun bir gündü derler ya benim için duygusal yönden yoğun ve inişli çıkışlı bir gündü,umarım yarın hep çıkışlı bir gün olur,bugünün inişleri yarın çıkış yapar ...
Ama inişler hiç bitmeyecek bunu biliyorum tek dileğim çıkışların daha çok olması , hepimizin hayatında :)
yani bir gün dersin ki günüm güzel geçti,ya da kötüydü,stresliydi,sıkıcıydı,özetleyici cevaplar...ama bugün ben ne desem hiç bilemiyorum gerçekten de...şu anda bile içimde bir sürü ses konuşuyor,kimi gülüyor,kimi somurtuyor,bir yanım umutlu,bir yanım yaaa niye böyle oluyor diye karamsar..Hani yoğun bir gündü derler ya benim için duygusal yönden yoğun ve inişli çıkışlı bir gündü,umarım yarın hep çıkışlı bir gün olur,bugünün inişleri yarın çıkış yapar ...
Ama inişler hiç bitmeyecek bunu biliyorum tek dileğim çıkışların daha çok olması , hepimizin hayatında :)
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)