puzzle yapmak güzeldir ...

Hepimizin hayatı aslında bir puzzle gibi düşündüm az önce.Hemen bloğumla düşüncelerimi
paylaşmak istedim.
Çok parçalı bir puzzle verildiğini düşünün size.O puzzle yaparken parçaların önceliğini biz seçeriz.Yani hangi parçayı önce alacağımız ilk nereye deneyeceğimiz bize kalıyor.Bir parça alıp beş on yere deneyip
olmuyorsa onu bırakıp başka parça alırız.Kimi zaman bunalırız bırakmak isteriz.Kimi zaman sıkılırız sonra devam ederiz deriz.Bazı parçaları arka arkaya koyduğumuzda ve güzel birşey çıkacağına inandığımızda heyecanlanır bir an önce tamamlamak isteriz onu ,hayalini kurarız,çerçeveletip duvarıma asarım ya da sevdiğim birine hediye ederim diye.
Aynı hayat gibi ,aldığımız kararlarla şekillendiriyoruz hayatımızı,bu kararları almak,getirdiklerini yaşamak kimi zaman çok zor,sıkıcı,bunaltıcı kimi zaman çok harika,süprizlerle dolu,heyecan ve mutluluk verici.Ama seçim yapmadan karar vermeden olmuyor.Karar verip puzzleda bir parçayı yerleştirince ona yakın diğer parçalarda yavaş yavaş şekilleniyor,birbirine uzak parçalar yakınlaşmaya başlıyor.Yavaşça şekilleniyor puzzle ve ortaya çıkan sonucu beğeniyoruz çünkü ona emek verip biz yaptık.
Hayatımın puzzle ında bazı parçaları koydum,zorlu,kolay,stresli,rahat yollardan geçerek koydum,kararlar alıp sonuçlarının getirdiklerini yaşadım şimdi boş yerlere parçalarını koymaya devam ediyorum.Ama bir parçayı koymak bile çok değerli doğru parçaysa eğer puzzle ı kolaylaştıracak değerli bir parçaysa eğer sonuca gide yolda ne büyük bir adım ama değilse de onu alıp doğru parçayı bulmak için çabalamaya devam.
Hep devam,çünkü devam etmezsem puzzle ı boş bırakırsam yarısı dolu yarısı boş bir puzzle ne kadar güzel olabilirki?Çerçeveletip duvara asmaya değer mi ?Tamamlarsam ne olursa olsun,ne kadar zor olursa olsun sonuç olarak benim hayatım,her parçası değerli...
Bu kadar yeter galiba çünkü yazdıkça bin parçalı puzzle gibi karmaşıklaşıyor yazdıklarım;aynı hayat gibi :)